Synagoga Chewra Lomdej Misznajot (hebr. Stowarzyszenie Studiujących Misznę), jest jedynym żydowskim domem modlitwy w Oświęcimiu, który nie został całkowicie zniszczony podczas II wojny światowej.

Budowę synagogi rozpoczęto około 1913 roku, a swoje funkcje spełniał on do roku 1939. Podczas wojny jego wnętrze zostało zniszczone, a budynek służył m.in. jako niemiecki magazyn amunicji. Po II wojnie światowej grupa oświęcimskich Żydów, ocalałych z zagłady, przywróciła jej pierwotną funkcję, jednak po kilku latach opuścili oni Oświęcim i Polskę, a budynek był nieużywany. W latach 70. XX wieku budynek znacjonalizowano, a w późniejszym okresie znajdowała się w nim hurtownia dywanów.

W 1998 roku budynek synagogi zwrócono gminie wyznaniowej żydowskiej w Bielsku-Białej. Gmina żydowska w Bielsku w tym samym roku przekazała ją na rzecz Centrum Żydowskiego w Oświęcimiu. Budynek poddano gruntownej konserwacji w oparciu o źródła historyczne i wspomnienia ocalonych z Zagłady, a jego ponowne oficjalne otwarcie nastąpiło we wrześniu 2000 roku.

Dziś Synagoga Chewra Lomdej Misznajot nie posiada swojego rabina, ani zgromadzenia wiernych, lecz pozostaje jedyną żydowską świątynią w pobliżu byłego obozu KL Auschwitz, służąc jako miejsce modlitwy, refleksji i pamięci.

Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta. Wewnątrz znajduje się większa prostokątna główna sala modlitewna z bogatym drewnianym wyposażeniem, m.in. rzeźbionym w drewnie Aron ha-kodesz, bimą oraz ławami. Od strony północnej znajduje się mniejsze pomieszczenie w którym dawniej znajdował się babiniec, połączony z salą główną małymi oknami. Synagoga jest obiektem, który stanowi wartość zabytkową.

Została ona wpisana do krajowego rejestru zabytków nieruchomych w dniu 4 sierpnia 1997 roku.