W 1881 roku do Osieka przybył kolejny proboszcz, ks. Jan Wirmański, który zabrał się za remont starej drewnianej świątyni i budynków plebańskich, poczynając od renowacji wnętrza kościoła. Jednak w związku ze wzrastającą liczbą parafian kościół zaczął być zbyt ciasny, dlatego proboszcz doszedł do wniosku, że należy zbudować nowy kościół.

Roboty ruszyły w szybkim tempie 21.07.1904 roku (gdy w parafii był już inny proboszcz). Uroczystość poświęcenia wmurowanego kamienia węgielnego odbyła się już 23 sierpnia po wykonaniu fundamentów. Kamień węgielny z dokumentem erekcyjnym wmurowano tuż pod ścianą za obecnym ołtarzem MB Różańcowej. W 1905 roku wymurowano ściany i wieżę równo z dachem oraz położono więźbę i pokryto dach dachówką z miejscowej cegielni, a w 1906 roku dokończono resztę murów, sklepienie i wieżę.

W 1907 roku wykonano resztę robót wewnątrz kościoła, w tym tynkowanie, posadzkę oraz okna i drzwi. Wystawiono wielki ołtarz św. Andrzeja, dzieło malarza i rzeźbiarza z Kęt Stanisława Jarząbka. W jego centralnej części umieszczone są obrazy. W niszach bocznych ołtarzowego retabulum stoją polichromowane figury św. Piotra i św. Pawła. Zostały one sprowadzone z Tyrolu. Poniżej, także w centrum nastawy widnieją figury czterech Ewangelistów.

W 1908 roku Stanisław Jarząbek wyrzeźbił nową chrzcielnicę, a miejscowy stolarz Jan Rozner wykonał ławki na chór i do kaplicy. W latach 1908-1909 wykonano także ogrodzenie kościoła z żelaznymi bramami wejściowymi. Dopiero w 1911 roku zakupiono nową fisharmonię. Nadal używano ambony prowizorycznej, zastąpiono ją nową. Ambona nawiązuje stylem architektonicznym do ołtarzy. Bogato zdobiona i polichromowana. Jej baldachim jest misternie rzeźbiony.

Od 1968 do 2005 roku probostwo sprawował wicedziekan ks. Franciszek Noga. Za jego długoletniej służby wykonano wiele istotnych prac renowacyjnych na zewnątrz i wewnątrz kościoła. W 2008 roku podjęto działania mające na celu uświetnienie jubileuszu 100-lecia konsekracji nowego kościoła.