Kościół pod wezwaniem św. Anny w Ustroniu znajduje się
w dzielnicy Nierodzim. Jest to budynek
drewniany, o konstrukcji zrębowej, zwrócony prezbiterium ku zachodowi. Do trójbocznie zamkniętego prezbiterium przylegają: zakrystia (od południa) i skarbczyk (od północy), niewyodrębniające się z bryły kościoła.

Nawa jest prostokątna, szersza od prezbiterium, kryta stropem. Nad prezbiterium i nawą jest wspólny dach dwuspadowy. Nad nawą od wschodu wznosi się
czworoboczna wieża, nadbudowana w 1938 roku, zwieńczona cebulastym hełmem z ośmioboczną latarnią.
W latach 1965-1966 świątynię gruntownie restaurowano
i obito ściany budowli gontem. Wieża i szczyt wschodni szalowane są deskami.

Wyposażenie kościoła jest
późnobarokowe, z XVIII i początków XIX wieku. Polichromia odnawiana była współcześnie. W ołtarzu głównym, z rzeźbami Boga Ojca
w glorii oraz świętych Józefa i Jakuba, znajduje się obraz
z 1704 roku, przedstawiający leonardiańską św. Annę Samotrzeć.
W kościele znajduje się także
ambona rokokowa z trzeciej ćwierci XVIII wieku z wyobrażeniami Wiary, Nadziei
i Miłości na baldachimie.
Świątynię uznano za
obiekt zabytkowy już w 1929 roku. W 2000 roku w parafii odbyła się uroczystość
poświęcenia nowych dzwonów. Dzwonnicę z 4 dzwonami usytuowano w pobliżu kościoła.