Kościół pod wezwaniem św. Anny w Ustroniu znajduje się w dzielnicy Nierodzim. Jest to budynek drewniany, o konstrukcji zrębowej, zwrócony prezbiterium ku zachodowi. Do trójbocznie zamkniętego prezbiterium przylegają: zakrystia (od południa) i skarbczyk (od północy), niewyodrębniające się z bryły kościoła.

Nawa jest prostokątna, szersza od prezbiterium, kryta stropem. Nad prezbiterium i nawą jest wspólny dach dwuspadowy. Nad nawą od wschodu wznosi się czworoboczna wieża, nadbudowana w 1938 roku, zwieńczona cebulastym hełmem z ośmioboczną latarnią. W latach 1965-1966 świątynię gruntownie restaurowano i obito ściany budowli gontem. Wieża i szczyt wschodni szalowane są deskami.

Wyposażenie kościoła jest późnobarokowe, z XVIII i początków XIX wieku. Polichromia odnawiana była współcześnie. W ołtarzu głównym, z rzeźbami Boga Ojca w glorii oraz świętych Józefa i Jakuba, znajduje się obraz z 1704 roku, przedstawiający leonardiańską św. Annę Samotrzeć. W kościele znajduje się także ambona rokokowa z trzeciej ćwierci XVIII wieku z wyobrażeniami Wiary, Nadziei i Miłości na baldachimie.

Świątynię uznano za obiekt zabytkowy już w 1929 roku. W 2000 roku w parafii odbyła się uroczystość poświęcenia nowych dzwonów. Dzwonnicę z 4 dzwonami usytuowano w pobliżu kościoła.