Jezioro Goczałkowickie (Zbiornik Goczałkowicki) to zbiornik zaporowy na Wiśle utworzony w 1956 roku przez spiętrzenie wód rzecznych zaporą w Goczałkowicach-Zdroju w województwie śląskim. Powierzchnia maksymalna zbiornika wynosi 3200ha. Długość zapory wynosi 2700m. Jest to zbiornik retencyjny zaopatrujący w wodę część Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Oprócz zaopatrzenia w wodę pełni on także inne funkcje gospodarcze, np. przeciwpowodziowe, turystyczno-rekreacyjne.

Okolice zbiornika są miejscem lęgowym wielu gatunków ptaków. Podczas gruntownej modernizacji w 2003 roku odnowiono koronę zalewu i "część spacerową" łączącą Goczałkowice-Zdrój z Zabrzegiem, dzięki czemu zbiornik Goczałkowicki stał się miejscem rekreacyjnym dla okolicznych mieszkańców. Po 25 latach przerwy na Jezioro Goczałkowickie wróciły żaglówki. Czysta woda obfituje w: szczupaki, sandacze, karpie, amury, leszcze. Zachodnie brzegi są nieco poszarpane, a przez to malownicze.

Jedyny większy dopływ uchodzący w sposób naturalny do Jeziora Goczałkowickiego to potok Bajerka.