Elektrownia Porąbka-Żar to druga co do wielkości elektrownia szczytowo-pompowa w Polsce uruchomiona w 1979 roku. Wyposażona jest w cztery hydrozespoły odwracalne typu Francisa o mocy 500 MW (4 x 125 MW) dla pracy turbinowej oraz 540 MW (4 x 135 MW) dla pracy pompowej.

Elektrownia wykorzystuje jako zbiornik dolny zaporowe Jezioro Międzybrodzkie, którego zapora znajduje się w Porąbce. Górny zbiornik (całkowicie sztuczny) wybudowany jest na szczycie góry Żar. Sama elektrownia mieści się w wydrążonym wnętrzu tej góry. Lustro Jeziora Międzybrodzkiego znajduje się na wysokości około 318m n.p.m., a zbiornika górnego na wysokości około 750m n.p.m.

Czas pracy w szczycie wieczornym (produkcja energii elektrycznej z wykorzystaniem wody ze zbiornika górnego) to 4 godziny. Czas pompowania wody do zbiornika górnego to 5,5 godziny. Sprawność cyklu elektrowni wynosi 75%. Elektrownia jest udostępniona do zwiedzania.

Elektrownia Porąbka-Żar wyróżnia się wieloma niekonwencjonalnymi rozwiązaniami technicznymi. Szczególnie dużo myśli twórczej włożono przy projektowaniu i budowie zbiornika górnego na górze Żar na słabym podłożu fliszowym, przy drążeniu wielkiej podziemnej komory hali maszyn oraz długich wysokociśnieniowych sztolni opancerzonych doprowadzających wodę do pompoturbin.

Elektrownia Porąbka - Żar jest częścią Zespołu Elektrowni Wodnych Porąbka - Żar S.A., który tworzą trzy elektrownie: elektrownia Porąbka-Żar o mocy 500MW, elektrownia Tresna o mocy 21MW, elektrownia Porąbka o mocy 12,6MW. Łączna moc zespołu wynosi 533,6 MW. Zainstalowane w elektrowni urządzenia należą do najbardziej nowoczesnych na świecie.