Cmentarz parafialny, istnieje od przełomu XVIII i XIX wieku. Jest tu wiele ciekawych nagrobków zmarłych chrzanowian, m.in.: burmistrzów miasta z końca XIX i początku XX wieku, żołnierzy polskich poległych we wrześniu 1939 roku, porucznika Eli Marchettiego (1839-1863), adiutanta Francesco Nullo (który oddał życie walcząc przeciw Rosjanom w powstaniu styczniowym) oraz innych bohaterów tego powstania (Antoni i Franciszek Strzemeccy, Piotr Łączka Łączyński, Antoni Andrysik).

Na kwaterze wojennej z czasów I wojny światowej widnieje nazwisko Frantz Smutny. Do najstarszych należy nagrobek Antona Johana Stasiusa, z którego zachował się tylko cokół. Najbardziej charakterystycznym obiektem chrzanowskiego cmentarza jest kaplica Loewenfeldów. Została wybudowana w latach 1890-1900 w stylu neoklasycystycznym na planie krzyża greckiego, według projektu krakowskiego architekta Teodora Talowskiego.

Kaplica została wzniesiona z przeznaczeniem na mauzoleum rodowe ostatnich właścicieli Chrzanowa, rodziny Loewenfeldów.