Otoczony parkiem dwór został zbudowany dla Emanuela von Tucka, zwany jest potocznie zamkiem. Budynek wzniesiony został w latach 1860-1880 w stylu klasycystycznym. Dwór jest podpiwniczony, parterowy na wysokim podmurowaniu. Posiada elewacje dłuższe 7-osiowe i krótsze 4-osiowe oraz 3-osiowe pięterko. Elewację północną ozdabiają dwie ośmioboczne wieżyczki. Dworek kryty jest dachem mansardowym.


Układ wnętrz jest trzytraktowy, symetryczny, z dużą sienią na osi, a wewnątrz znajdują się zabytkowe piece kaflowe. W sąsiedztwie dworu stoi dawna oficyna dworska, przekształcona do celów gospodarczych – pochodząca z pierwszej połowy XIX wieku. Jest to obiekt murowany, klasycystyczny, nakryty dwuspadowym dachem, krytym wypalaną dachówką. Układ wnętrz oficyny jest dwutraktowy, symetryczny, a elewacja frontowa 5-osiowa.