Zamek składał się z
zamku właściwego (założonego na planie zbliżonym do pięciokąta)
i przedzamcza otoczonego murem obronnym. Jako budulec wykorzystano łatwo tu dostępny
kamień wapienny oraz sporadycznie cegłę.

Najstarszą zachowaną do czasów obecnych częścią zamku jest charakterystyczna cylindryczna, czterokondygnacyjna
baszta z przełomu XIII i XIV wieku wtopiona do połowy swej wysokości w XV-wieczne wieloboczne zabudowania południowo-wschodniego skrzydła. Wieża ta, o wysokości 28m, posiada okienka strzelnicze z wymyślnym systemem odprowadzającym dym z prochu i umożliwiające obstrzał dojścia do zamku z broni palnej.
Pozostałością po okresie więzienia biskupiego jest tzw.
loch głodowy (pozostałość obyczajów więziennych z XIII i XIV wieku) w dolnej partii wieży, do którego spuszczano więźniów na sznurach przez ciasny otwór. Obecnie
udostępnione jest wejście na szczyt wieży, z której roztacza się przepiękny widok na Kotlinę Oświęcimską i dolinę Wisły z jej rozlewiskami oraz stawami rybnymi w Zatorze.

Główne zabudowania zamku właściwego otaczają
dziedziniec wewnętrzny trzema kondygnacjami zabudowań. Obecnie na ścianie wewnętrznego dziedzińca można zobaczyć
fragmenty dobrze zachowanej ornamentyki zamku - herby krakowskich biskupów z godłem Oleśnickiego (Dębno)
i Jastrzębca (Jastrzębiec) oraz tarcze z herbami Andrzeja Zebrzydowskiego.
W ruinach zamku zachowała się m.in. głęboka studnia, w której w trakcie zabezpieczania zamontowano oświetlenie.
Na parterze znajdowały się m.in.: refektarz, kuchnia, spiżarnia, wozownia.
Na I piętrze zlokalizowane były: pokoje księży, szpital
i kaplica,
a na II piętrze - cele więzienne i pokoje dla służby.
Z przełomu XIII i XIV wieku pochodzą fundamenty zespołu bramnego z szyją bramną odkryte w latach 70-tych XX wieku, które świadczą, że do zamku prowadził
most zwodzony przerzucony nad 7-metową fosą, a brama miała dwa osobne wejścia - jedno dla pieszych i drugie dla konnych.
Poniżej zamku właściwego funkcjonowało przedzamcze otoczone wysokim murem obwodowym
z bramą wjazdową mieszczące tradycyjnie zabudowania gospodarcze.
Według legendy duch kanclerza Zbigniewa Oleśnickiego ukazywał się na zamku do chwili pożaru.
Wokół zamku rozciąga się rezerwat krajobrazowy "Lipowiec".